Plan dydaktyczno-wychowawczy na miesiąc: grudzień (04.12-08.12.23)

„ To Mikołaj, to Mikołaj, to Mikołaj Święty… ” poznajemy  rolę jaką pełni Święty Mikołaj dla dzieci.

OBSZARY DZIAŁALNOŚCI DZIECKA Z PROGRAMU „KOCHAM PRZEDSZKOLE”

Obszar 1-Jestem i działam z innymi

Obszar 2-Żyję zdrowo i bezpiecznie

Obszar 3-Działam w harmonii z przyrodą

Obszar 4-Myślę i działam matematycznie

Obszar 5-Mówię i rozumiem

Obszar 7Jestem odbiorcą i twórcą

OBSZARY Z PODSTAWY PROGRAMOWEJ

I Fizyczny obszar rozwoju dziecka

II Emocjonalny obszar rozwoju dziecka

III Społeczny obszar rozwoju dziecka

IV Poznawczy obszar rozwoju dziecka

PRZEWIDYWANE UMIEJĘTNOŚCI DZIECI

1.Dziecko uczy się płynnego wypowiadania się na podstawie ilustracji.

2.Dziecko uczy się współpracować z dorosłymi podczas dekorowania pierników, uczy się dostrzegać różnice i podobieństwa między różnymi obiektami, stara się właściwie używać określeń, np. taki sam, inny, podobny.

3.Dziecko uczy się rozpoznawać i nazywać swoje emocje (radość, smutek).

4.Dziecko podejmuje próby wykonywania różnych prac plastycznych- np. upominek dla Świętego Mikołaja.

Program wychowania przedszkolnego „Kocham przedszkole”                                                                         Mirosława Anna Pleskot, Agnieszka Staszewska

„To Mikołaj, to Mikołaj Święty” (piosenka)

Ref. To Mikołaj, to Mikołaj,

 to Mikołaj Święty, niesie nam prezenty.

1.Kto zagląda w okno,

kto latarką świeci,

kto patrzy przez szybkę,

szuka grzecznych dzieci.

2.Kto swymi saniami,

aż za biegun leci,

kto puka do domu,

szuka grzecznych dzieci.

3.Kto tu do nas jedzie,

w zimowej zamieci,

rozgląda się wkoło,

szuka grzecznych dzieci.

4.Kto wyciąga prezent,

 pierwszy, drugi, trzeci

kładzie pod choinką,

tam, gdzie grzeczne dzieci.

Kto się schował za oknem? (zabawa z wierszem)

Pod mym oknem wciąż stoi jakiś bardzo dziwny gość.

Stoi sobie spokojnie i czeka na noc. Jak się na dół pochylę i podniosę zasłonę,

przed oczami mi stoją wielkie buty zniszczone.

Nauczyciel odsłania dolną część sylwety (widać buty), a dzieci próbują zgadnąć, o kim jest mowa.

Gdy na bok się przesunę i uchylę zasłonę, widzę rękę, co trzyma wielki worek czerwony.

 Nauczyciel odsłania prawą część sylwety (widać worek, część ręki i część płaszcza).

Z drugiej strony ciekawie też spoglądam na niego. I już wiem, kto się schował za mym oknem, kolego.

Nauczyciel odsłania ostatnią część sylwety. Po odgadnięciu dzieci mówią głośno, kto jest na niej przedstawiony, a nauczyciel kończy tekst.

Tak, Mikołaj. To była postać dobrze wam znana. I obiecał mi, że odwiedzi Was jutro z rana.