• Dziecko kształtuje swoją świadomość narodową i rozpoznaje symbole narodowe.
  • Dostrzega charakterystyczne elementy krajobrazów Polski.
  • Śpiewa i doskonali poczucie rytmu.
  • Wie z jakiego regionu pochodzi.
  • Rozpoznaje strój ludowy swojego regionu.
  • Dziecko podaje nazwę swojego kraju.
  • Utrwali symbole narodowe.
  • Nazywa nasze morze, góry i rzekę Wisłę.
  • Zapozna się z mapą Polski.
  • Rozpoznaje krakowski strój ludowy.
    • Dziecko opisuje listopadową pogodę i charakterystyczne zjawiska zachodzące w przyrodzie.
    • Prowadzi jesienny kalendarz pogody.
    • Rozpoznaje swój nastrój i emocje.
    • Eksperymentuje z wodą poznając jej właściwości.
    • Dziecko kontynuuje obserwację pogody.
    • Łączy pogodę z nastrojem i emocjami.
    • Eksperymentuje z dźwiękiem i słowem, tworząc kołysanki.
    • Współdziała z innymi na zajęciach i w zabawie.

    Kto ty jesteś?

    — Polak mały.

    Jaki znak twój?

    — Orzeł biały.

    Gdzie ty mieszkasz?

    — Między swemi.

    W jakim kraju?

    — W polskiej ziemi.

    Czym ta ziemia?

    — Mą Ojczyzną.

    Czym zdobyta?

    — Krwią i blizną.

    Czy ją kochasz?

    — Kocham szczerze.

    A w co wierzysz?

    — W Polskę wierzę.

    Jeszcze Polska nie zginęła,

    Kiedy my żyjemy.

    Co nam obca przemoc wzięła,

    Szablą odbierzemy.

    Marsz, marsz Dąbrowski,

    Z ziemi włoskiej do Polski.

    Za twoim przewodem

    Złączym się z narodem.

    Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę,

    Będziem Polakami.

    Dał nam przykład Bonaparte,

    Jak zwyciężać mamy.

    Marsz, marsz …

    W lesie wilki śpią?

    Śpią!

    I motylki śpią?

    Śpią!

    W polu myszki śpią?

    Śpią!

    W gawrze misie śpią?

    Śpią!

    W niebie chmury śpią?

    Śpią!

    W moście dziury śpią?

    Śpią!

    Pieski w budzie śpią?

    Śpią!

    Wszyscy ludzie śpią?

    Śpią!

    Tylko jeden nocny wiatr

    Nie chce spać.

    Woli hulać w polnych trawach               

    z deszczem w berka grać.

    1. Dziś chmurkę nad podwórkiem
    potargał psotny wiatr,
    aż deszcz popłynął ciurkiem
    i na podwórko spadł.

    Ref. Hej, pada, pada, pada,
    pada, pada deszcz,
    jesienny, pada, pada,
    pada, pada deszcz!

    2. Deszcz płynie po kominie,
    wesoło bębni w dach,
    w blaszanej dzwoni rynnie
    i wsiąka w mokry piach.

    Ref. Hej, pada, pada, pada…

    3. Kalosze wnet założę,
    parasol wezmę też,
    bo lubię, gdy na dworze
    jesienny pada deszcz.

    Ref. Hej, pada, pada, pada…