Podstawa Programowa:
Obszar I Fizyczny
Obszar IV Poznawczy
Obszar III Społeczny
Obszar II Emocjonalny
Cele wychowawczo – dydaktyczne
- Wiązanie zmian zachodzących w przyrodzie z aktualną porą roku.
- Rozumienie konieczności zabezpieczania się przed mrozem.
- Rozwijanie wyobraźni i pomysłowości.
- Wyzwalanie ekspresji twórczej (plastycznej, muzyczno-ruchowej).
- Posługiwanie się nazwami kolorów podstawowych i pochodnych.
- Doskonalenie umiejętności klasyfikowania ubrań na letnie i zimowe.
- Rozumienie potrzeby doboru ubrania do warunków atmosferycznych.
- Budowanie wypowiedzi zrozumiałej dla otoczenia.
- Kształtowanie myślenia przyczynowo-skutkowego.
- Prowadzenie obserwacji przyrody w czasie spaceru.
- Określanie cech zimowej pogody.
- Porównywanie kształtów, łączenie takich samych elementów w pary.
- Dostrzeganie ważnej roli dziadków w życiu dzieci.
- Rozwijanie kompetencji językowej – tworzenie zdrobnień.
- Wdrażanie dzieci do okazywania szacunku poprzez pamięć o bliskiej osobie.
- Doskonalenie umiejętności posługiwania się klejem.
- Kształtowanie percepcji wzrokowej i logicznego myślenia w trakcie układania obrazków w odpowiedniej kolejności.
- Rozwijanie wrażliwości muzycznej.
- Wdrażanie do świadomego przygotowywania niespodzianek z okazji święta dziadków.
- Doskonalenie pamięci wzrokowej poprzez wykonanie pracy według wzoru.
- Dostrzeganie występowania zdarzeń czasowych, pór roku, miesięcy, zapoznanie dzieci z nazwami.
- • Rozwijanie zdolności dostrzegania i wyodrębniania się rytmów i sekwencji czasowych.
PIOSENKI:
Bałwankowa rodzina
sł. Marek Głogowski, muz. Kazimierz Daczka
Stoisz smutny, nasz bałwanku,
ze spuszczona głową.
Może chciałbyś mieć przy sobie
panią bałwankową?
Oj, tak, tak! Oj, tak, tak!
Dobrej żony wciąż mi brak!
Oj, tak, tak! Oj tak, tak!
Bałwankowej brak!
Ma korale z jarzębiny
bałwankowa żona,
ale łatwo poznać z miny,
że dziś jest zmartwiona.
Oj, tak, tak! Oj tak, tak!
Mego synka jeszcze brak!
Oj, tak, tak! Oj, tak, tak!
Synka jeszcze brak!
Stoi Bałwan z Bałwankową,
w środku zaś Bałwanek.
Jeszcze chwila i rozpoczną
bałwankowy taniec.
Oj, tak, tak! Oj, tak, tak!
Przydałby się jeszcze brat.
Oj, tak, tak! Oj, tak, tak!
Przydałby się brat.
Już wesołe dwa Bałwanki
tańczą z rodzicami.
I my także się pobawmy
razem z Bałwankami.
Oj, tak, tak! Oj, tak, tak!
Zatańcz z nami raz i dwa.
Oj, tak, tak! Oj, tak, tak!
Zatańcz raz i dwa.
” CZAZCA DLA BABCI I DZIADKA”
Dla babci czaczę tańczymy na lodzie
Dla babci tańczyć możemy i co dzień
Dla babci czaczę na soplach gra wiatr
A my życzymy i śpiewamy tak
Kochana babciu żyj sto lat
Ciesz się wnukami i kochaj świat
Kochana babciu żyj sto lat
Śpiewaj z nami głośno cza cza cza
Dal dziadka czacze tańczymy na lodzie
Dal dziadka tańczyć możemy i co dzień
Dal dziadka czaczę na soplach gra wiatr
A my życzymy i śpiewamy tak
Kochany dziadku żyj sto lat
Ciesz się wnukami i kochaj świat
Kochany dziadku żyj sto lat
Śpiewaj z nami głośno cza cza cza
Bo babcia z dziadkiem to nasze są skarby
Malują uśmiech bez pędzla i farby
I dla nich czaczę na soplach gra wiatr
A my życzymy i śpiewamy tak
Kochana babciu żyj sto lat
Ciesz się wnukami i kochaj świat
Kochany dziadku żyj sto lat
Śpiewaj z nami głośno cza cza cza
„Babciu, droga Babciu”
Babciu, droga babciu, powiedz mi,
czy potrafisz zrobić to, co my?
My tupiemy – tup, tup, tup,
teraz babciu Ty to zrób!
Babciu, droga babciu, powiedz mi,
czy potrafisz zrobić to, co my?
My skaczemy – raz, dwa, trzy,
teraz babciu podskocz Ty!
Babciu, droga Babciu, powiedz mi,
czy potrafisz zrobić to, co my?
My klaszczemy – raz, dwa, trzy,
teraz dziadku zrób to Ty!
WIERSZE:
„Śnieg”
Ludwik Jerzy Kern
Czy wam nie przyszło nigdy do głowy,
że śnieg powinien być kolorowy?
Albo zielony,
albo czerwony,
liliowy
albo beż.
Śnieg ten lepiłoby się wspaniale,
a bałwan biały nie byłby, ale
albo zielony,
albo czerwony,
liliowy
albo beż.
„Kochani dziadkowie”
Dominika Niemiec
Kocham cię, babciu, za pyszne pierogi,
za bajki, które szepczesz mi do uszka.
A dziadka za to, że gdy bolą mnie nogi,
bierze mnie na ręce i niesie do łóżka.
Kocham cię, babciu, za uśmiech od ucha do ucha,
kocham cię, dziadku, za okulary na nosie.
Kocham was za to, że każde z was mnie słucha,
gdy – tak jak dziś – nowe opowieści wam niosę.